Nooit meer wieden? Geen tuinzorgen meer? Zou je het liefst van gevel tot poort, van schutting tot heg tegels/klinkers in je tuin wensen?
Dat kan, maar zint eer ge begint…
Zo las ik een stuk van Willem Bosma in het “dagblad van het Noorden”. Het lezen van zijn stuk gaf mij een brede glimlach. Eerder schetste ik al het beeld dat vast iedereen (echt iedereen) blij wordt van groen. (…de frisgroene neuzen van de opkomende bollen in het vroegste voorjaar, kijken hoe ver ik het zaad van een paardenbloem de weid(s)e wereld in kan “helpen” (soms doe je iets tegen beter weten in), de verleidend geurende kruiden in de zinderende zomerzon… )
Tuinieren blijkt zelfs meer deugd te doen dan lezen. Zo kelderen de stresshormonen als de bladeren van een Viool bij vrieskou. De som van daglicht, beweging en bewustwording is gezondheid. De reden komt uit onze tenen, onze wortels de “roots”. Van nature houden we van de natuur, en met de evolutie blijft de natuur ons door de aderen stromen. Een betegelde tuin levert dan ook geen tijd op, maar hij kost tijd. Een echte tuin, daar worden we blij van en dat levert meer energie op dan dat zij kost.
Dat brengt mij tot de spreuk van de dag… “start met het onttegelen van de tuin, anders eindigt je leven in puin”
