Wilde planten,
Of in de volksmond beter bekend als onkruid, een kruidachtige, overblijvende zaadplant, die meer dan eenmaal tijdens zijn levensduur kan bloeien, langer dan twee jaar leeft én ongewenst is. De kracht van onkruid zit hem in zijn sterke eigenschap om te pionieren, ze hebben een ruderaal karakter. Bewerkte en open liggende bodem is het thuis voor onkruid, geschoffelde grond dus…
Ik denk dat daar ook een belangrijk deel van mijn voorliefde vandaan komt. De voorliefde om beplanting in tuinen zo te plaatsen dat deze een natuurlijke uitstraling geeft, een jaarrond ritme van aaneengesloten structuur, textuur en kleur. Zwarte grond is mooi, maar niet in mijn borders! ;) Een goed beplante tuin heeft een natuurlijk evenwicht tussen de planten (met een evenwichtige concurrentie tussen de planten waardoor de soorten elkaar wel hun eigen plek gunnen). Een vers aangeplante tuin levert daarom 2 condities die hoog op het verlanglijstje staan van onkruid; ruimte tussen de planten en vers omgewoelde bodem. Op den duur zullen de gewenste aangeplante planten het winnen van onkruid, alleen of alle soorten de concurrentie waarderen is de vraag, beter is het onkruid in den beginnen goed in de kiem te smoren (wat bij een gemiddelde tuin niet meer dan een 5-tal minuten per week kost, als je het maar iedere week doet…) en de gewenste planten hun ruimte te gunnen.
Nog leuker, een zeer groot aantal van de onkruid soorten is (zeer) nauw verwant aan de planten die wij met liefde kopen in tuincentra, prima als je bedenkt dat dat prachtige planten zijn. Dat maakt het verwijderen van de “onjuiste kruiden” niet makkelijker.
Bestrijding…
Over de bestrijding kan ik kort zijn, geen 1 plant kan leven zonder fotosynthese, m.a.w.; het meest hardnekkige wortel(stok) onkruid heeft blad nodig om te kunnen overleven. En als we het blad blijven verwijderen (en als het kan met wortel en al, dat geeft mij altijd een kick als een vuiltje er met wortel en al uit komt) dan zal het onkruid ALTIJD verliezen. Dat is makkelijker gezegd dan gedaan, ik besef dat bij zeer grote oppervlaktes, of achterstallig onderhoud een andere aanpak gewenst is, maar daar geef ik graag persoonlijk advies op… ;)
Hieronder staan enkele soorten op een rijtje die veel voorkomen. Nu we weten hoe ik over bestrijding denk, wil ik graag stilstaan bij de leuke feitjes van de plant. Allicht dat we daar het wieden een beetje leuker van kunnen maken…
Persicaria maculosa (gevlekt perzikkruid),
Helaas een mooi onkruid die zeer nuttig is voor insecten die hier een goede basis weten te vinden voor hun honing. Het blad is ook een prima smaakmaker in “wild” salades. Sterk woekerend en hard groeiend.
Chenopodium album (Melganzenvoet)
In vroegere tijden stond deze plant veelal op het menu bij mens en dier. De bladeren werden gebakken en de zaden werden in brood verwerkt. Diezelfde zaden blijven eeuwen (!) kiemkrachtig en ontkiemen wanneer de aarde wordt omgewoeld.
(wordt vervolgd… eerst even mijn dochter helpen die een cursus op de tekentafel wil… :)
