Echt, in Nederland gebeurt het toch ook soms dat de weersomstandigheden ons verleiden om binnenshuis te blijven. “En dan blijft het toch zo’n goed idee om de tuin een verlengde van je woning te maken…” (waar zit het lettereffect ‘cynisch*’ op mijn p.c.?) Maar ik meen het wel echt!
Ook al is de keuze gemaakt om die buitenwoonkamer toch even af te zonderen door de deuren te sluiten, de kachel aan te gieren (of dikke sokken) en met een comfortabele kop thee, koffie of borrel te genieten van het comfort van binnen mét uitzicht op buiten. Die situatie hoort toch ook bij mijn definitie van genieten, zonder dat ik buiten ben tóch tevreden zijn met de situatie zoals deze is op dat moment. Gewoon, kijken naar wuivende grassen, de eerste losgerukte blaadjes, verzopen Geranium’s (ow jah, die schaaltjes kunnen onder de in pot levende planten vandaan) en gewoon verder genieten van al het fraais wat de (bloem)kleuren en vormen ons te bieden hebben, gewoon vanuit je luie stoel.
Maar! Dan is het wel zo handig dat deze groene heerlijkheid zich ook niet te ver van huis bevindt, gewoon aan het einde van het terras of liever, nog dichterbij. Als de deur maar open kan! Borders heel dichtbij huis, écht, dat brengt altijd een bloemetje aan huis, juist als je ze even nodig hebt…
* noot: het wordt cynisme is Grieks voor honds, in de context ‘liever niet’. Een toeval om juist dit woord toe te voegen in de ode aan die andere weersomstandigheden… ‘of toch niet’ ;)
